王瑞自传
王瑞自传最新章节：
1940年，有个少年，他叫杨克用……
只是这里风景再好，看多了也就觉得无趣了
决定不可以碰他的女人，不能碰他一下
话落之后杨毅云元神出窍，嗖的一下出来，进入了妖魔眉心
那二十几名保安，都是部队里退役的士官，训练有素
而且，“老祖”也确实是一位神明，神通广大
只见贺凌初身上穿着一件白衬衫，西裤，墨发泛湿，不是披浴袍就出来的形像
韩立朝那人望去，视线落在那人的大耳上
此兽嘴上的伤口立刻以肉眼可见的速度愈合
现在看来，他的行踪还是控制在一个很小的核心范围，三年没人来打扰他，本身就说明了这些真君的态度
王瑞自传解读：
1940 nián ， yǒu gè shào nián ， tā jiào yáng kè yòng ……
zhǐ shì zhè lǐ fēng jǐng zài hǎo ， kàn duō le yě jiù jué de wú qù le
jué dìng bù kě yǐ pèng tā de nǚ rén ， bù néng pèng tā yī xià
huà luò zhī hòu yáng yì yún yuán shén chū qiào ， sōu de yī xià chū lái ， jìn rù le yāo mó méi xīn
nà èr shí jǐ míng bǎo ān ， dōu shì bù duì lǐ tuì yì dī shì guān ， xùn liàn yǒu sù
ér qiě ，“ lǎo zǔ ” yě què shí shì yī wèi shén míng ， shén tōng guǎng dà
zhī jiàn hè líng chū shēn shàng chuān zhe yī jiàn bái chèn shān ， xī kù ， mò fā fàn shī ， bú shì pī yù páo jiù chū lái de xíng xiàng
hán lì cháo nà rén wàng qù ， shì xiàn luò zài nà rén de dà ěr shàng
cǐ shòu zuǐ shàng de shāng kǒu lì kè yǐ ròu yǎn kě jiàn de sù dù yù hé
xiàn zài kàn lái ， tā de xíng zōng hái shì kòng zhì zài yí gè hěn xiǎo de hé xīn fàn wéi ， sān nián méi rén lái dǎ rǎo tā ， běn shēn jiù shuō míng le zhè xiē zhēn jūn de tài dù
