初唐剑神
初唐剑神解读：
zài shēng yīn qīng xiǎng le jǐ miǎo zhōng zhī hòu ， lǐ biān tū rán chuán lái yí gè cāng lǎo dàn què xióng zhuàng de shēng yīn
kāi yī cì huì shì zuò yàng zi ； kāi liǎng cì huì shì yán jiū wèn tí ； tiān tiān kāi huì zhǐ néng shuō míng qíng kuàng kāi shǐ luàn tào le
yī tīng zhè huà ， yǎn jìng nán “ shū shēng ” jiù míng bái le
wǒ jǐn zǒu liǎng bù duì tián xiǎo méng hǎn dào ：“ xiǎo tián ， nǐ zěn me pǎo zhè lái le ？ yǒu chī de dōng xī ma ？”
zǔ líng hún shòu ， bú shì yīng gāi dāi zài shèng dì ， qīng qiū gǔ xū ma ？ wèi shén me huì wú yuán wú gù pǎo chū lái ？
fán tiān què zì gù zì dì ， zài shí èr běn hòu hòu de shū shàng ， yī běn yī běn dì 『 mō 』 le guò qù
suí jí jiù jiàn hēi guāng yī shǎn hēi lián nǚ zǐ huí dào le hēi lián zhōng
néng zhí jiē yī kǒu yǎo duàn dù jié dà yuán mǎn xiū shì de gē bó ， zhǎn shā shěn bái nà děng gāo shǒu ， zú yǐ shuō míng diāo ér de shí lì
“ zhè yù fú kě yǐ shī zhǎn yī cì fēi jiàn fú ， yīng gāi méi wèn tí
lóng yuān shén jiàn de míng qì hěn dà ， dāng nián gǔ zhī jiàn shén píng jiè lóng yuān shén jiàn ， bù zhī dào zhǎn shā guò duō shǎo tài gǔ yì zhǒng ， ér qiě jiāng tā men de líng hún fēng jìn qǐ lái
